Woord vooraf

Mijn naam is Marc Verniers, ik ben geboren in 1953 en afkomstig uit Sint-Katelijne-Waver (bij Mechelen). Mijn ouders hadden in de deelgemeente Elzestraat een café naast het plaatselijk kerkhof aan de Steenweg Lier-Mechelen. Ik groeide als kind al op samen met vooral Mechelse herdershonden. Oorzaak was het feit dat de plaatselijke hondenafrichtingsclub “De vrije liefhebbers” sinds 1956 hun lokaal hadden ondergebracht in ons café. Het is één van de oudste hondenafrichtingsclub in het land die in 1936 werd gesticht door de uit Limburg ingeweken hondenafrichter Paul Bijnens. Men sloot als enige club uit de regio Mechelen aan bij de Kynologische Unie Sint-Hubertus en legde zich toe op het africhten van waak- en verdedigingshonden. De meeste leden namen met hun honden zowat overal te lande deel aan de ringwedstrijden. De verplaatsingen hadden in de eerste jaren meestal plaats per trein.


Mijn vader, Willy Verniers, werd, nog in de jaren ’50, zelf ook hondenafrichter bij “De vrije liefhebbers”. Hij nam veel aan ringwedstrijden deel met zijn Belgische herders. Dat waren vooral Mechelse herders al zat er ook al eens een aanverwant ras bij zoals de Tervuurse herder (foto hierna). Hij was vele jaren schatbewaarder, voorzitter en later ere-voorzitter van de plaatselijke hondenafrichtingsclub.
Mijn vader was zeer goed op de hoogte van het ras der Mechelse herders en het onstaan ervan. Dat kwam ondermeer omdat hij de kost verdiende als handelsvertegenwoordiger voor de Mechelse groothandel in algemene voeding “Huygebaert”. Hij had in die tijd met zijn werkgever Luc Huyghebaert regelmatig diepgaande gesprekken over de het ontstaan van de Mechelse herdershonden en de rol die de familie Huyghebaert daarbij speelde.
Mijn vader was ontgoocheld in het feit dat het ras nooit ondersteund werd door de stad Mechelen die haar naambekendheid mede aan het steeds populairder wordend hondenras heeft te danken. Er was volgens hem ook vanuit de pers en de wetenschap bijna geen interesse voor dit hondenras. Hij was éénmaal benaderd door een Brits schrijver die werkte aan een boek over de Belgische herders en naar hem doorgewezen was door de ondertussen zwaar bejaarde Luc Huyghebaert.

Via deze webstite wil ik de informatie die ik van mijn vader heb meegekregen bewaren voor de toekomst. Ik hoop dat iemand er iets aan heeft.

Zelf woon ik momenteel in het Zuiden van Spanje. Wij hebben hier zeven geadopteerde verlaten Spaanse honden. Het zijn vooral Spaanse rassen maar toch is er ook één Spaanse “Mechelaar” bij.